4 Gezin De Bruin

12 April 1900 trouwden Cornelis en Naatje de Haas. Naatje, oma Nettie werd 15-4-1894 geboren in Alkmaar, als dochter van Aron Josua de Haas, schrijnwerker, geboren in Meppel, op zijn beurt zoon van Josua Aron, koopman en schrijnwerker, geboren in Appingedam en Hesselina Nias, koopvrouw. Dat de familie joods was behoeft met deze oud-testamentische namen geen betoog. De familie is van asjkenasisch - joodse oorsprong. De naam Nias luidde ooit Nash. Mosche Nash stierf in 1807 als opperrabbijn in Zwolle. Zijn gebedenboek is nog in familiebezit.
Een kastje gemaakt door oma Nettie's vader staat in het huis van mijn moeder.

Het ging de familie de Haas voor de wind zoals moge blijken uit het feit dat Naatje het conservatorium bezocht. Zij werd pianiste en heeft o.a. nog concerten gegeven in Engeland. De welstand van haar familie heeft er mogelijk toe bijgedragen dat Cornelis zich een carriere als kunstenaar heeft kunnen permitteren, maar gezien het gemak waarmee hij het geld aan mooie dingen besteedde wanneer hij het had, lijkt het me dat ze toch wel enigszins van de hand in de tand geleefd zullen hebben. Bovendien was hij al volop kunstenaar toen zij elkaar leerden kennen.Wel was oma Nettie degene met de vinger op de knip. Meer dan eens stuurde ze manlief met een van zijn impulsaankopen, vooral perzische tapijten, terug naar de verkoper.

Ondanks zijn enorme productiviteit kan het in het interbellum toch geen sinecure zijn geweest met een gezin van 5 kinderen het hoofd boven water te houden met zijn schilderijen, aardewerk en keramiek.

Overigens was de waardering voor het pianospel van oma Nettie bij Cornelis op zijn minst ambivalent.Hij verbood dat "stomme gepingel" wanneer hij in zijn atelier werkte of zich anderszins binnen gehoorsafstand bevond.De kleine Theo ( ook Teti of Thos genoemd ) heeft vaak , verscholen onder de tafel met overhangend perzisch tapijt , naar haar spel zitten luisteren.Het was niet zo dat Cornelis, die door zijn vrouw altijd Cor genoemd werd en door de rest van de familie Kees, niet van muziek hield, integendeel, hij zong ook af en toe in opera's en schreef soms muziekrecensies, volgens de verhalen.Ik heb het uiteraard bruine vermoeden dat zoon Theo's uitgesproken meningen over componisten en grote musici, feitelijk de meningen van zijn door hem zeer bewonderde vader waren.

Ze kregen 5 kinderen, ruim een jaar na hun trouwen kwam Arnold Gerard, Nol, die later zeer ten dele in zijn vaders voetsporen zou treden als pottenbakker, hij was ook muzikaal en erfde de vleugel van zijn moeder geruime tijd voor haar dood in 1951. Een landelijk bekend product van Nol waren zijn Rock 'n Roll-kopjes.Daarna volgden drie dochters,Celina Regina, die Ina werd genoemd en vervolgens Johanna , roepnaam Jo, en daarna Nettie. De meisjes hebben geen kunstzinnige neigingen gedemonstreerd.Zoon Theo was het nakomertje, hij kwam 14 jaren na Nol, die zeker in forse mate medeverantwoordelijk om niet te zeggen "medeschuldig" is geweest voor, respectievelijk aan Theo's opvoeding. Theo had aanvankelijk de ambitie om beeldhouwer te worden, maar Cornelis heeft hem ervan overtuigd dat een goede universitaire opleiding wel zo verstandig was. Tijdens het gesprek waarin Cornelis Theo adviseerde te gaan studeren schetste hij een beeld uit "de Hel van Dante" op een stuk pakpapier. Ik heb die tekening zorgvuldig bewaard.Het financiele offer van dit kunstenaarsgezin om dat mogelijk te maken moet aanzienlijk zijn geweest.

Theo heeft ze wel waar voor hun geld gegeven, zijn bijnaam als student was "cummetje", omdat hij de meeste examens cum laude aflegde. Hij was de trots van de familie en dat was wel te merken. Toen hij met pensioen ging nam hij het beeldhouwen weer op. Hij heeft nog bijgedragen aan een expositie van de vereniging "Met Pincet en Penseel" in het Singermuseum in Laren.